Antidepresan kullanan 1829 kişi üzerinde yapılan araştırmada hadiselerinin yarısından fazlasında ilaç kullanımına bağlı yan tesirler bildirilmesi bu ilaçların sanki gereğinden fazla mı reçete edildiğiyle ilgili korkulara neden oldu. 18-25 yaş ortası iştirakçilerin yarısından birçoklarında intihar etme isteği, %62 cinsel sorunlar ve %60 oranında duygusal olarak hissizlik ortaya çıktı.
Diğer yan tesirleri ise; %52 kendisi üzere hissetmemek, %42 olumlu hislerde azalma, %39 insanlara daha az ilgi gösterme ve %55 içe kapanma olarak görüldü. Tekrar de %82 oranla insanların, ilaçla depresyondan kurtuldukları belirtildi.
Antidepresan kullanmaktan korkmalı mıyız?
Yapılan araştırmaya nazaran akıllara gelen birinci soru ‘’Antidepresan kullanmaktan korkmalı mıyız?’’ oluyor. Lapsus Psikoloji ve Gelişim Atölyesi Kurucusu Uzman Klinik Psikolog Gonca Akkaya antidepresan kullanımı ile ilgili şunları söyledi; ‘’Antidepresan kullanımı, ruhsal zorlukların tedavisinde kullanılan usullerden sırf biri. Ben buna ne karşı ne taraftar olunmasından yanayım. Büsbütün hasta bazlı değerlendirmeler yapılmalıdır. Her ilaç üzere antidepresanların da yan tesirler elbette var. Bedene yabancı bir husus girdiğinde bunun maliyetinin sıfır olması beklenemez. Burada değerli olan yan tesirlere karşın ilacın sağlayacağı yarara atfedilen ehemmiyettir. Bu kararı, maliyet hesabı yaparak uzman tabip verir.
“Mutsuzluk ve sıkıntının ilaçla tedavisi”
“Mutsuzluk ve üzüntünün ilaçla tedavisi” mümkün olmasa da ilaç kullanımı mutsuzluk ve sıkıntısı aşmakta şahsa sağlam bir dayanak sağlayabilir. Günlük ömrün sıradan aktivitelerini yapmakta çokça zorlanan şahısların yaşadığı mutsuzluk üzerine çalışabilmeleri, içinde bulundukları duruma bakıp sağlıklı değerlendirmeler yapabilmeleri ve içgörü kazanarak ömürlerini değiştirebilmeleri için evvel bir ölçü toparlanmaları gereklidir. İlaç tedavisi tam da bu noktada biz klinisyenlere kolaylaştırıcı bir taban sağlar. Antidepresan takviyesiyle günlük ömrünü sürdürebilme noktasına tekrar gelen kişi, fakat bu noktada terapötik bir çalışmaya girip kendiyle yüzleşebilir.
Depresyon hem çevresel hem genetik etmenlerin bir ortaya gelmesiyle ortaya çıkan bir ruh sıhhati meselesidir. Bu etmenler, her bir bireyde, o kişinin kişisel tarihçesinin yerinde birleşir ve ortaya çıkan tablo hep bireye mahsus bir karakter taşır. Sadece ilaca yaslanan tedaviler herkes için tıpkı tahlili sunmakla eleştirilir ve bu tenkit haklıdır da. Lakin yeniden de depresyonun tedavisinde ilaç seçeneğini büsbütün dışlamak yanlışsız değildir. Bu hususta belirleyici olması gereken, tekrar kişinin ferdi tarihçesi ve içinde bulunduğu durumun ne kadar ağır olup olmadığıdır.
Şunu da unutmamak gerek. Antidepresan kullanımının bir takvimi vardır. Bunu belirleyen de bu hususta eğitim almış uzman tabipler olmalıdır. Kendi kendine antidepresan kullanmaya başlayıp bunu senelerce sürdüren birçok insan var ne yazık ki. Psikiyatristlere gidip direkt ilaç isteyenler de gayreti. Asıl risk yan tesirler değil, bilinçsiz ilaç kullanımı ve ilaca yüklenen mucizevi manada yatmaktadır.’’
